CARTA A PALMEIRA
Queridos paisanos:
Pasados uns días, estaredes de cheo nas festas. Desexo moi cordialmente, que, como tódolos
anos, sexan moi lucidas, e que o pasedes o mellor posible.
Hay unha cousa da que
estou certo. Todos habedes de poñer da
vosa banda o mellor para que así sexa;
cando estalen os primeiros foguetes e se escoiten os sons das músicas
rachando o silencio das mañáns, teño o
convencimento de que tamén nos vosos corazóns estalará a alegría, e si abrides a xanela, notaredes no aire algo especial, e sintirédesvos mergullados na ledicia que
nas Vilas e pobos pequenos traen as festas Grandes.
Os que xá estades dunha
maneira permanente no noso curruncho natal, disporedes duns días que racharán
coa rotina de sempre, e os que dun xeito provisional vos encontrades no voso
pobo, levaredes convosco unha doce lembranza.
Si pechades os ollos, volveredes
a ver as chuvias de esterlinas dos fogos de luces, oiredes de novo a música dos pasarrúas, e, os que sodes xa un
pouco mayores, lembraredes o recendo que noutros tempos salía das casas
cando, os que podían, cocían o pan de ovos.
Divertídevos moito e
disculpade as faltas. A min metéume neste lío a Presidenta da Comisión de Festas, que por certo ten unha voz mainiña e leimeira e non puiden decir
que nón.
Boas festas pois, amigos
Palmeira, Agosto 1997
A.P.M.